Navršavaju se 34 godine od likvidacije srpske porodice Zec u Zagrebu

Dokumentaciono-informacioni centar Veritas podsjeća da se 7. decembra navršavaju 34 godine od kada su pripadnici specijalne jedinice MUP-a Hrvatske, poznate pod nazivima "merčepovci" i "Јesenje kiše", kojom je komandovao Tomislav Merčep, u Zagrebu likvidirali porodicu Zec - Mihajla (38), njegovu suprugu Mariju (36) i njihovu maloljetnu kćerku Aleksandru (12).

Veritas u saopštenju navodi da je, po Merčepovom naređenju, njegov zamjenik Miro Bajramović naredio pripadnicima jedinice Igoru Mikoli, Siniši Rimcu, Nebojši Hodaku i Snježani Živanović da privedu Srbina Mihajla Zeca zbog navodnih veza sa krajiškim Srbima.

Prilikom privođenja, uveče oko 23 sata, ispred njegove kuće u Poljaničkoj ulici na Trešnjevci, ubio ga je Siniša Rimac, navodno u pokušaju bega.

Nakon Mihajlove likvidacije, Munib Suljić se vratio u Mihajlovu kuću, odakle je izveo njegovu ženu Mariju i njihovu kćer Aleksandru, zatim ih odveo u hotel "Panorama", a odatle na Sljeme, gdje ih je pobio iz vatrenog oružja.

Suljić je nakon toga naredio ostalim pripadnicima jedinice da njihove leševe bace u jamu za smeće i zatrpaju.

Nekoliko dana poslije likvidacije, njihove leševe je pronašao Marijin brat Zlatko Mesić, koji je i sam bio pripadnik MUP-a Hrvatske.

Aleksandrina sestra Gordana i brat Dušan uspjeli su da prežive tako što su se sakrivali u kući.

Ubrzo po pronalasku leševa, uhapšeni su pripadnici Merčepove jedinice Munib Suljić, Igor Mikola, Siniša Rimac, Nebojša Hodak i Snježana Živanović.

Neki od uhapšenih su pred istražnim sudijom priznali ubistva, ali na suđenju je utvrđeno da pred istražnim sudijom nisu imali advokata koga su, po zakonu, za tako teško djelo morali imati, pa su njihovi raniji iskazi kao nezakoniti izuzeti iz spisa, a optuženi oslobođeni "u nedostatku dokaza".

U maju 2016. godine Županijski sud u Zagrebu nepravosnažno je osudio Tomislava Merčepa, tadašnjeg komadanta rezervne jedinice MUP-a RH, stacionirane u Pakračkoj Poljani i na Zagrebačkom velesajmu, koji je bio i savjetnik u istom ministarstvu, na pet godina i šest meseci zatvora.

Njemu je na teret stavljeno da "nije spriječio sebi podređene da vrše nezakonita hapšenja, zlostavljanja i ubijanja 31 civila dovedenih iz Zagreba, Kutine, Ribnjaka, Јanje Lipe, Bujavice, Međurića, Zbjegovače i Pakračke Poljane, od kojih je 23 usmrćeno", dok je iz činjeničnog opisa presude izostavljeno 20 žrtava, za koje je takođe bio optužen, a za koje, navodno, nije moglo da se utvrdi ko ih je hapsio i likvidirao, navodi se u saopštenju Veritasa.

Među ubijenima za koje je Merčep osuđen navedena su i imena Mihajla, Marije i Aleksandre Zec.

Dodaje se da je Vrhovni sud, presudom iz februara 2017. godine, preinačio prvostepenu presudu tako što mu je povećao kaznu na sedam godina zatvora, koju je povremeno, umjesto u zatvorskoj ćeliji, "izdržavao" u elitnoj banji Krapinske toplice.

U martu 2020. godine hrvatski Vrhovni sud donio je odluku da se osuđeni Tomislav Merčep pusti na uslovnu slobodu nakon izdržane tri četvrtine zatvorske kazne zbog znatno pogoršanog zdravstvenog stanja, ranije krivične neosuđivanosti, potpunog pridržavanja kućnog reda i što je dotadašnjim izdržavanjem kazne "u cjelosti ostvarena svrha kažnjavanja", navodi Veritas.

Dodaje se da su u novembru iste godine mediji u regionu su objavili da je umro ratni zločinac Tomoslav Merčep u 69. godini, podsjećajući da je bio kandidat na predsjedničkim izborima 2000. godine, a 2015. i VIP gost na inauguraciji hrvatske predsjednice Kolinde Grabar Kitarović.

Veritas navodi da, pored likvidacija četvoročlanih porodica Kozbašić u Petrinji u novembru 1991. godine, Čengić u Erveniku kod Knina u januaru 1992, Radosavljević u Daruvaru u februaru 1992, Olujić u Cerni kod Županje u februaru 1992, i ubistvo tročlane porodice Zec spada u najmonstruoznije likvidacije porodica u ratu devedesetih zbog njihove etničke pripadnosti.

Pomenute porodice bile su mješovitog srpsko-hrvatskog sastava, osim porodice Radosavljević, u kojoj su oba supružnika bili srpske nacionalnosti.